Avrupa'nın ortasında yaşanan Srebrenitsa katliamı unutulmadı, unutulmayacak

II. Dünya'nın ardından Avrupa'nın tam önünden ve gözü önünde işlenen Srebrenitsa'yı, aradan 26 yılneden itibaren, içten buruk bir acı olarak.

Bosna-Hersek'te korkunç bir katliamla dini ve etnik temizlik yapmak isteyen Çetnikler, birkaç gün içinde hunharca katlettikleri en az 8 bin 372 Boşnak Müslümanı 60 toplu mezara gömerek olaya yönelik insanlığa yaşatmak için gerçekleştirilmiştir. Bu kaza, Lahey Adalet Divanı tarafından temizlik olarak belgelenmiş en büyük parça ve klinik olarak tespit edilmiştir.

Bosna-Hersek'i 'Büyük'a bağlamayı gözden geçirmeden önce karşıdan direnen S'nin elektirik ve suları, gıda ve ilaç girişi ambargo engellenmiş, genel olarak bakıldığında, bırakılan insanlardan insandan uzak tutulmayı kabul etmek için dünyadan yardım , yine BM'nin güvenliğinden sığınmıştır. Ancak Boşnaklar, BM'ye, onun Hollandalı asker ve komutanlarına teslimi için çok fazla, yaklaşık 10 bin silah, Ratko M'e teslim feci şekilde katledilmiştir. Toplu infaz yerlerine götürülürken bir şekilde kaçıp yine Potoçari'deki BM sığınan Boşnaklar da zorlanmış Sırp güçlerine askeri edilmiş. 11 Temmuz 1995te sadece Srebrenit'da, resmî olanla 8 bin 372, belki daha fazla yaşlı, kadın,

Bu insanlık suçunun ilk faili Sırplarsa, diğer suç ortakları da, önleme kapasitesi olmasına rağmen engelleyici tutum almayan BM ve kanlı planı bilmelerine rağmen hiçbir engelleme girişiminde bulunmayan Hollanda, Fransa, Almanya, İngiltere ve diğer batılı devletlerdir. Bu olayla, benliklerinin gerisinde Müslümanlara karşı gerektiğinde katliamdan bile çekinmeyen nefret ve düşmanlık duyguları çok net açığa çıkmıştır. BM’nin Srebrenitsa’da bir soykırıma seyirci hatta yardımcı olmasından sonra dünyanın birçok yerinde ırkçı ve İslam karşıtı terör saldırılarına sessiz kalması artık anlaşılmaz bir durum değildir.

Şu ana kadar bir yandan kimliği tespit edilen 6 bin 500 maktulün defin işlemi yapılırken, diğer yandan soykırımın kimi suçluları da yargılanmıştır. Bunlardan Ratko Mladiç, Uluslararası Ceza Mahkemesi’nde müebbet hapis cezasına çarptırılırken; Radovan Karadzic, önce 40 yıl, ardından müebbet hapse mahkûm edilmiş; Slobodan Miloşeviç ise yargılanma sürecinde hücresinde intihar etmiştir.

Bu utancı verilen sınav, Avrupa aydınları, sivil toplum ve siyaseti adına iyi sonuçlar vermemiştir. Kendiliğinden olmak, kendi kişiliklerine, herkesin içinde olacaktır. başka bir şey değildir. Srebrenitsa'da ölümen, özgürlüğüne, vicdanı, özgürlüğümusu olmuştur. Bu, bu ayıp, modern Batı devlet ve ödeneğin maddi yardımı olarak kabul ile birlikte anlaşılacaktır.

Eğitim-Bir-Sen olarak, tüm katliamları ve lanetleri alıyoruz. Bosna-Hersek'i, Srebrenitsa'yı asla unutmadık, unutturmayacağız.